Flowchart - Transnationale Samenwerking
België
Een slachtoffer wordt gedetecteerd op basis van zijn of haar verklaring of op basis van indicatoren en rode vlaggen die helpen tekenen van slachtoffers te identificeren. Eerste lijn hulpverleners moeten voldoen aan dringende en fundamentele behoeften van de persoon en informeert hem of haar over de bescherming van de slachtoffers door een meertalige bijsluiter. De folder, beschikbaar in 27 talen, helpt slachtoffers om hun situatie te begrijpen en de steun die ze kunnen verwachten. Het legt uit wat mensenhandel is, bevat de contactgegevens van de drie opvangcentra en beschrijft hun diensten.
Of het interview nu wordt uitgevoerd door de politie of opgeleide hulpverleners, bepaalde kwaliteitseisen moeten altijd worden behaald. Interviews moeten plaatsvinden in een veilige en vertrouwelijke omgeving en in een taal die het slachtoffer gemakkelijk kan begrijpen. Het is cruciaal om zorgvuldig gescreende en gekwalificeerde tolken te betrekken, eventueel opgeleid om te werken met kwetsbare groepen, of opgeleid op mensenhandel. Slachtoffers moeten worden geïnformeerd over hun rechten, in lijn met de "vier C's 'benadering:
- Vertrouwelijkheid, (Confidentiality)
- Controle van de kant van het slachtoffer over de mogelijkheid om het interview te stoppen op elk gewenst moment, om iemand aanwezig te laten zijn voor ondersteuning, om vragen te stellen en om zijn of haar privacy en vertrouwelijkheid gerespecteerd te zien, (Control)
- samenwerking met de politie, justitie en / of NGO's, (Cooperation)
- de toestemming van de persoon aan het gesprek. (Consent)
De toepassing van de "vier C's 'aanpak zorgt ervoor dat de mensenrechten van de slachtoffers worden gerespecteerd.
Er zijn momenteel drie erkende steunpunten in België: Pag-Asa in Brussel, Surya in Luik, voor Wallonië, en Payoke in Antwerpen, voor Vlaanderen. Minderjarige slachtoffers worden meestal ondergebracht in centra voor niet-begeleide minderjarigen, zoals het Esperanto, in Wallonië, en Minor N'Dako-Juna in Brussel.
Het bijstand programma, vergelijkbaar voor alle drie de centra, duurt meestal twee tot drie jaar. Het is ontworpen om het slachtoffer van de eerste verwijzing tot het einde van de gerechtelijke procedure te ondersteunen en is gericht op het helpen van de cliënt om volledige autonomie en zelfredzaamheid te bereiken. Wanneer de persoon is geïdentificeerd als slachtoffer, wordt vastgesteld of hij of zij in aanmerking komt voor hulp en treedt hij of zij toe tot het begeleiding programma. In de meeste gevallen worden de slachtoffers verwezen naar het centrum door de politie en zijn daarom al geïdentificeerd als slachtoffer van mensenhandel.
De opvangcentra zijn de aanbieders van de meeste van de diensten ter beschikking gesteld aan de slachtoffers, namelijk:
- Individuele steunpakket - Case managers werken met elk slachtoffer om een aangepast steunpakket te ontwikkelen hoe om te gaan met trauma, herstellen van een gevoel van controle over zijn of haar leven en het ondersteunen van sociale re-integratie.
- Woonzorg - De centra bieden huisvesting in de vorm van ongeïdentificeerde beschermde schuilplaatsen. Als alternatief kunnen slachtoffers particuliere accommodatie kiezen en wordt er flexibele ondersteuning aangeboden door het personeel van het centrum, maar het wordt aanbevolen dat het slachtoffer wordt gehuisvest in een opvanghuis, wanneer de alternatieve huisvesting in hetzelfde milieu zou zijn als waarin hij of zij is misbruikt of waar hij of zij in gevaar kan komen.
- Psychologische ondersteuning - Slachtoffers krijgen psychologische ondersteuning en begeleiding om het genezingsproces te ondersteunen.
- Rechtshulp - Juridische advies, zoals begeleiding en informatie, wordt aangeboden om de klant te informeren over zijn of haar wettelijke rechten en plichten, in een taal die het slachtoffer kan begrijpen. Juridische ondersteuning wordt gegeven om rechtszaken na te streven tegen de daders van de slachtoffers in het Belgische rechtssysteem. Het slachtoffer krijgt ook gegarandeerd toegang tot een tolk en een advocaat, indien gewenst of nodig. Deze diensten zijn bedoeld om slachtoffers te helpen een onafhankelijke en weloverwogen beslissing te maken over de vraag of een klacht in te dienen tegen hun uitbuiters. De opvangcentra kunnen ook civiele actie ondernemen, hetzij voor hun rekening of voor rekening van het slachtoffer.
- Administratieve Ondersteuning - Het centrum helpt slachtoffers bij hun aanvraag voor een verblijfsvergunning, werkvergunningen en reisdocumenten en helpt ze bij toegang tot gezondheidszorg en andere sociale diensten.
- Ondersteuning voor sociale inclusie - De centra spelen een belangrijke rol in het helpen van slachtoffers met de wederopbouw van hun leven. Zij verstrekken informatie over de mogelijkheden voor slachtoffers over voortgezet onderwijs, beroepsopleiding, arbeidsbemiddeling en de integratie in de Vlaamse of Franstalige regio's te vergemakkelijken, ook op de sociaaleconomische aspecten van re-integratie. Zij kunnen ook slachtoffers helpen bij het vinden van geschikte huisvesting nadat ze de opvang verlaten.
- Bijstand in Repatriëring - De centra werken nauw samen met de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) en Caritas om de repatriëring van klanten die willen terugkeren naar hun land van herkomst te vergemakkelijken. De centra maken ook gebruik van verwijzing netwerken, zowel in België als in de landen van herkomst, om de best mogelijke terugkeer naar huis voor de slachtoffers te garanderen.
- Voorlichting en opleiding - De centra worden verder ingezet voor het opleiden van het publiek over de problemen rond mensenhandel, kunnen ze aanbevelingen doen aan de betrokken autoriteiten, en informatie verstrekken over de bescherming en bijstand aan slachtoffers.
Het slachtoffer wordt aangemoedigd om zijn of haar identiteit door middel van een paspoort of gelijkwaardig reisdocument te bewijzen, of door het tonen van zijn of haar nationale identiteitskaart. Bij het ontbreken van een verblijfsdocument zijn de opvangcentra gemachtigd om namens het slachtoffer, de aanvraag in te dienen voor een verblijfsvergunning certificaat aan de Dienst Vreemdelingenzaken.
Nederland
Verschillende organisaties maken gebruik van verschillende normen om een situatie van uitbuiting te identificeren. Uitbuiting is de belangrijkste voorwaarde om te bepalen of er sprake is van mensenhandel. Uitbuiting op zich wordt echter beschouwd als een duidelijk begrip.
Uitbuiting, zoals gedefinieerd in artikel 1 van het kaderbesluit van de Raad van 19 juli 2002 inzake bestrijding van mensenhandel is, 'ten minste, uitbuiting van de prostitutie van anderen of andere vormen van seksuele uitbuiting, gedwongen arbeid of diensten, slavernij of praktijken vergelijkbaar zijn met slavernij, dienstbaarheid of de verwijdering van organen en dit komt overeen met artikel 3.§a van het VN-protocol inzake de voorkoming, bestrijding en bestraffing van de handel in personen, vooral vrouwen en kinderen, tot aanvulling van het Verdrag van de Verenigde Naties tegen grensoverschrijdende georganiseerde misdaad. Behalve voor een algemeen doel van uitbuiting en met uitzondering van de mensenhandel met het oog op het wegnemen van organen. Deze definitie is nog steeds vaag en laat ruimte voor overheden om de mogelijke handelingen die passen binnen deze overkoepelende definitie te interpreteren. Dit is de reden waarom de daad van uitbuiting veel verschillende facetten heeft. Bovendien, kunnen afhankelijk van de organisatie naast identificeren van een slachtoffer van mensenhandel, verschillende signalen worden opgemerkt.
Bijvoorbeeld, de inspectie van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid geeft de volgende voorbeelden van situaties als uitbuiting wanneer werknemers / slachtoffers:
- verplicht zijn om gevaarlijk en ongezond werk te doen;
- verplicht zijn om lange uren te werken;
- te weinig krijgen betaald, niet worden betaald, of de betaling van hun loon wordt uitgesteld;
- geen toegang hebben tot hun eigen paspoort;
- naar Nederland worden gelokt onder valse beloften;
- mishandeld worden, gechanteerd, gedwongen of bedreigd
- gedwongen worden een grote schuld te betalen aan de werkgever;
- geen toegang hebben tot het geld op hun eigen bankrekening;
- inkomens betaald krijgen die niet zijn aangegeven bij de belastingdienst, of zijn niet verzekerd, bijvoorbeeld tegen ongevallen;
- ondergebracht zijn in een industrieel gebouw of in een industrieel gebied, of worden ondergebracht onder slechte omstandigheden
- niet het adres van hun eigen accommodatie weet;
- op een andere manier onder druk worden geplaatst.
Terwijl de politie situaties overweegt die uitbuitend zijn als mensen:
- niet hun eigen reizen of een visum regelen;
- in het bezit van een vals paspoort;
- illegaal in Nederland zijn;
- geen eigen huisvesting hebben, waar zij verantwoordelijk voor zijn;
- bang zijn voor deportatie en misbruik;
- ernstige schulden hebben;
- een onredelijk groot deel van hun inkomen moeten betalen;
- niet de nodige medische zorg ontvangen;
- geen of weinig contact met anderen hebben;
- een beperkte autonomie hebben;
- worden gechanteerd, afgeperst en bedreigd;
- uitzonderlijk lange dagen moeten werken;
- tekenen van fysieke mishandeling vertonen.
Hongarije
In Hongarije worden alle slachtoffers van misdrijven ongeacht geslacht, leeftijd of handicap voorzien van hulp, niet alleen slachtoffers van mensenhandel. Met het oog op een speciale behandeling voor kinderen die slachtoffer zijn, bereidt het Bureau van Justitie een kindvriendelijke protocol.
Het Hongaarse gecoördineerde systeem voor de identificatie en doorverwijzing van slachtoffers werd opgericht via regering besluit 354/2012 (XII.13.) over de identificatie orde van slachtoffers van mensenhandel, geldig vanaf 1 januari 2013. Instanties gerechtigd tot identificatie:
- Gezondheid dienstverlener
- Staats gezondheid administratie instantie
- Persoonlijke zorgverlener
- Openbare educatieve dienstverlener
- Politie
- Arbeid autoriteit
- Consulair ambtenaar
- Grens politie autoriteit
- Bureau van Immigratie en Nationaliteit
- Vrijwillig samenwerkende instanties.
Identificatie gesprek
Bijlage 1 van het regering Besluit bevat een informatieblad, welke instructies geeft voor het identificatie gesprek. Informatieblad - bijlage 1 van het regering Besluit moet worden gebruikt bij het identificatieproces. Vóór het gesprek
- de personen die betrokken zijn bij het identificatieproces moeten worden geïnformeerd over het doel van de discussie.
- de personen die betrokken zijn bij het identificatie proces moeten worden geïnformeerd dat als hij/zij verondersteld wordt een slachtoffer van mensenhandel te zijn, of hij/zij is geen slachtoffer van mensenhandel en wil niet instemmen met verdere procedure, wordt de identificatie productbeschrijving uitsluitend gebruikt voor statistische doeleinden zonder het gebruik van gegevens die kunnen worden gebruikt voor identificatiedoeleinden.
Volgens het regering besluit nr. 354/2012. (XII.13) over de identificatie volgorde van slachtoffers van mensenhandel:
Het doel van het informatieblad is om te beoordelen of de betrokkene in de identificatieprocedure een slachtoffer is van mensenhandel. Tijdens de screening voor het identificatie gesprek worden vragen gesteld op basis van de indicatoren op het identificatie informatieblad. Op basis van de antwoorden kan worden vastgesteld of de geïdentificeerde persoon waarschijnlijk een slachtoffer is van mensenhandel. In alle gevallen zullen alle vragen worden gesteld voor elke categorie. Op basis van de indicatoren en reacties wordt in elke categorie vastgesteld of de geïdentificeerde persoon waarschijnlijk een slachtoffer is. De geïdentificeerde persoon is waarschijnlijk een slachtoffer van mensenhandel in de volgende gevallen:
- twee tekenen van een hoge waarschijnlijkheid
- een teken van grote waarschijnlijkheid en een teken van medium/lage waarschijnlijkheid
- twee tekenen van middelgrote waarschijnlijkheid en een teken van lage waarschijnlijkheid werden geïdentificeerd en de waarschijnlijkheid van een slachtoffer wordt geïdentificeerd in alle categorieën.
Tekenen van slachtofferschap
Uiterlijk
Hoge waarschijnlijkheid
- De persoon is waarschijnlijk minderjarig
- De persoon heeft zichtbare verwondingen (kneuzingen, brandwonden, snijwonden, littekens, enz.)
- De persoon heeft symptomen van onbehandelde infecties
- De persoon is zichtbaar ondervoed
- De persoon heeft een fysieke handicap
- De persoon is zwanger
Middelgrote waarschijnlijkheid
- De persoon toont tekenen van uitputting
- De persoon heeft kleding die in slechte staat zijn
- De persoon is niet voldoende gekleed voor het werk
- De persoon is meestal gekleed voor seksuele activiteit
Lage waarschijnlijkheid
- De persoon toont tekenen van angst en vrees
Persoonlijke omstandigheden
Hoge waarschijnlijkheid
- De persoon heeft geen identiteitsdocumenten in bezit
- De persoon heeft een beperkte vrijheid en zijn/haar vrije verkeer wordt beperkt of gecontroleerd
Middelgrote waarschijnlijkheid
- De persoon leeft, slaapt en werkt op dezelfde plaats
- De persoon weet niet wat zijn of haar locatie of adres is
- Continu veranderende accommodatie
- Het slaapgedeelte is in slechte staat en is ongeschikt voor het leven
Arbeidsvoorwaarden
Hoge waarschijnlijkheid
- Lange werktijden
- De persoon kan het verdiende geld niet houden
- De persoon weet het adres van de werkplek niet
- Overmatige kosten voor vervoer, accommodatie, eten
- Als de persoon vrouwelijk is en als buitenlandse geïdentificeerd - de persoon heeft een kind of kinderen onder de 3 jaar oud in Hongarije
Middelgrote waarschijnlijkheid
- De persoon heeft geen arbeidscontract of de voorwaarden komen niet overeenkomen met het contract
- De arbeidsomstandigheden worden eenzijdig door de werkgever gesteld
- De persoon gelooft dat hij zij geld schuldig is aan de werkgever
- De werkplek is niet goed uitgerust voor ongevallen
- Continu veranderende werkplek
De Hongaarse Staat biedt de volgende hulp aan alle slachtoffers van criminaliteit door de Slachtofferhulp Service:
- (algemene) informatie
- slachtoffer support service (onmiddellijke financiële hulp, het helpen om de belangen van het slachtoffer, juridische hulp, psychologische hulp, onderdak te bevorderen) en
- schadeloosstelling door de staat (alleen voor slachtoffers van opzettelijke mishandeling en overtreding; zie details later).
Gebaseerd op wet CXXXV van 2005 over slachtoffers van misdrijven Ondersteuning en State Compensatie (VS Act) worden de volgende soorten bijstand verstrekt aan slachtoffers van mensenhandel:
- als het misdrijf heeft plaatsvond in Hongarije, wordt de persoon geïdentificeerd als een slachtoffer van mensenhandel met recht om Slachtofferhulp Services en schadevergoeding te krijgen (als de voorwaarden van schadeloosstelling door de staat worden voldaan);
- als het slachtoffer van mensenhandel de Hongaarse nationaliteit heeft of een persoon is met het recht van vrij verkeer en verblijf - ongeacht de strafrechtelijke vervolging - heeft hij/zij het recht om te worden ondergebracht in een opvangcentrum;
- naast algemene informatie over het slachtoffer wordt aanvullende informatie verstrekt;
- als het slachtoffer van mensenhandel een onderdaan is van een derde land dan wordt de volgende aanvullende ondersteuning geleverd:
- het slachtoffer krijgt 30-dagen bedenktijd om te beslissen of hij/zij bereid is samen te werken met de autoriteiten naar het onderzoek van de misdaad. Voor deze periode heeft het slachtoffer recht op een certificaat van tijdelijk verblijf.
- Als het slachtoffer bereid is om samen te werken met de autoriteiten, heeft hij/zij recht op een verblijfsvergunning voor de duur van de samenwerking met de autoriteit
